BİR ŞEYLER EKSİKTİ

      Soğuk bir kentte sıkışmıştı yüreğim. Çektikçe ellerimi daha da ayrılıyordu liflerim kemiklerimden…

            İstasyonlar görüyordum, üzerimden patır kütür geçen trenler. Lime lime olurken bütün bedenim, bir kamyonun arka tekerlerinde ezilmiş beynimi, yaşama mat bakan gözlerimi, can çekişen beni görüyordum karlara karışırken kanım.

        Üşüyordum soğuk bir kentte. Bacalar görüyordum, ben gibi duman olan kapkara bacalar ve simsiyah bulutlar. Sonra donuyordum bir ağacın altında tepeden tırnağa…

           Ağlıyordum tarif edemediğim bu şehirde. Arabalar geçiyordu sonra seyyarlar, biri “Simit” diye bağırırken diğeri “Beş kilo alana bir kilo portakal bedava” diyordu çamur dolu sokaklarda…

          Bir şeyler eksikti, eksilmişti. Anlamlandıramadığım bir şeyler noksandı hayatımda ve bir türlü tam olmuyordu. Gördüğüm bütün yüzler bana ve bu soğuk şehre benziyordu, diğer yüzleriyle karşıma çıkıyordu, bütün yüzler, sokaklar ve caddeler, hüznün yeni isimleriydi bende…