USTA 

Adam hep kanadığı yerden mi vurulur usta?

Boynu bükük kalan yaşamalarım var. Yarım kalan aşklarım, kanayan yaralarım ve izi hiç geçmeyen aldatılmalarım var usta.

Ne zaman sırtımı dönsem ve ne zaman inansam sonu acıya dönüyor usta.

“Zalimin zulmü varsa, sevenin Allah’ı var…” Doğru, iyi ki Allah’ım var. Yoksa çekilir çile değil bu yaşamalarım usta…

Ne zaman yola çıksam ve ne zaman “o” ayak izlerinin üzerinde dursam, hep bir kaza, hep bir yolda kalma ve büyük hüzün oluyor sonu usta…

Nedense herkes dürüst ve nedense her defasında anlatılanlara, bir kanmaca sonra yine aldatmaca ve elbette sonu her defasında acı usta…

Biliyorum yüklemsiz, öznesiz ve devrik tümceler kuruyorum, biliyorum ucu açık kalem sözlerim ama ne yaparsın usta kimse üstüne almıyor ve kimse hain olduğunu kabul etmiyor. Bende kalemimi sivriltip sivriltip yazıyorum ucu her dem açık mektuplarımı. Belki biri üzerine alır, alırda yaptıklarından utanır ve cayar ve pişman olur hatalarından diye ama ve lakin bunlar çok pişkin usta…

Adam her defasında sırtından mı vurulur usta?

Murat İnce