DOSTUM 

      Dostum… Dost diyorsak sonuna kadar… 

          Fakat anlaşılamamak kadar derin bir acı olamaz… 

Sancılı zamanları yaşıyorum, aşk, iş, gelecek, dünyevi sıkıntılar, ne faal insanlar, yer kürenin kabuğu ha çatladı ha çatlayacak, ya da ben çatlamak üzereyim… 

         Yoruldum be dostum yoruldum. Anlaşılamamaktan yoruldum… 

         İnanmayacaksın on beş gündür ayağıma ayakkabı giyemedim, terlik, sandalet gibi ayakkabı türevleriyle gelip gidiyorum işe… Ayağımı burktum, sana ne top oynamaktan diyemediğim için kendime. Ben ne anlarım futboldan ama çocuk yüreğim hiç uslanmıyor ki… Arada oynamalıyım da değil mi?..

 

         Tabi bu bir neden değil nedenler burada anlatamayacağım kadar yığınlaştı. Arşivliyorum… 

         Tövbekar ruhlarımızı ay ışığında yıkamaktan, kandilleri yere sermekten usandı gözlerim inan usandı, iki gözüm dostum… 

         Dostsak dostuz ötesi var mı dostum?.. 

         Anlıyorum sıkılmanı, anlıyorum boşlukta ki sesini, çarpıp gelemeyen aksları, hepsini anlıyorum…

         Yavan bir hayatın, göreceli günleri sağanak halinde yüreğime akıyor bazen ve bazen bende yoruluyorum…

          Sebepler tuzlu tuzsuz, koyu açık diye sıralansaydı ya da acılı acısız , biz ne olurduk biliyor musun dostum?.. Bak aşağıya…

((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((

                 

Fakat perhizde olduğumuz için, tuzda, acıda vb. diğer çeşni baharatlar bize dokunuyor diye yiyemiyoruz be dostum, o yüzden yan etki yok, o halde sorunda yok, diyemiyoruz… Yaşıyoruz işte…

           Sevgiyle…